Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
Czujnik pomiarowy 2381 do dokładnych pomiarów zniekształceń powierzchni lub bicia.
W komplecie z punktem styku z węglików spiekanych, dwukierunkowym kierunkiem pomiaru i zaciskiem typu jaskółczy ogon oraz 2 dodatkowymi przedłużeniami zacisków.
Rozmiary wskaźnika mieszczą się w zakresie 0,008" z podziałką co 0,0001".
- Podziałka 0,0001".
- Punkt styku z węglików spiekanych.
- 2 kierunki pomiaru.
- Antymagnetyczny korpus.
- Dostarczany z 2 zaciskami.
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Zakres | 0,03" |
| Odczyt | 0,001" |
| Dokładność | ±0,0005" |
| Skala | 0-40-0 |
| Wysokość końcówki (L) | 0,50" |
| Średnica tarczy (A) | Ø1,181" |
Czy wiesz, że ...?
Czujnik zegarowy powstał dzięki pracy XIX-wiecznego zegarmistrza z Nowej Anglii. John Logan z Waltham w stanie Massachusetts złożył 15 maja 1883 r. wniosek patentowy w USA na coś, co nazwał „ulepszeniem przyrządów pomiarowych”. Jego wygląd zewnętrzny nie różnił się od dzisiejszych czujników zegarowych, ale wskazówka (igła wskaźnika) była uruchamiana przez wewnętrzny mechanizm składający się z łańcuszka zegarkowego wokół bębna (trzpienia). Średnica trzpienia określała współczynnik wzmocnienia wskaźnika. Później Logan opracował zespół zębatki i zębnika, który jest obecnie używany w większości mechanicznych czujników zegarowych.
Pełny zakres zastosowań tego urządzenia nie został doceniony przez kolejne 13 lat, kiedy to jeden ze współpracowników Logana, Frank Randall, inny zegarmistrz z E. Howard Watch CO. w Bostonie, kupił prawa patentowe od Logana w 1896 r. Następnie utworzył spółkę z Francisem Stickneyem i rozpoczął produkcję czujników zegarowych dla przemysłu ogólneg
Czujnik zegarowy powstał dzięki pracy XIX-wiecznego zegarmistrza z Nowej Anglii. John Logan z Waltham w stanie Massachusetts złożył 15 maja 1883 r. wniosek patentowy w USA na coś, co nazwał „ulepszeniem przyrządów pomiarowych”. Jego wygląd zewnętrzny nie różnił się od dzisiejszych czujników zegarowych, ale wskazówka (igła wskaźnika) była uruchamiana przez wewnętrzny mechanizm składający się z łańcuszka zegarkowego wokół bębna (trzpienia). Średnica trzpienia określała współczynnik wzmocnienia wskaźnika. Później Logan opracował zespół zębatki i zębnika, który jest obecnie używany w większości mechanicznych czujników zegarowych.
Pełny zakres zastosowań tego urządzenia nie został doceniony przez kolejne 13 lat, kiedy to jeden ze współpracowników Logana, Frank Randall, inny zegarmistrz z E. Howard Watch CO. w Bostonie, kupił prawa patentowe od Logana w 1896 r. Następnie utworzył spółkę z Francisem Stickneyem i rozpoczął produkcję czujników zegarowych dla przemysłu ogólneg
