Do automatycznej albo ręcznej wymiany narzędzi stosowane są uchwyty ze stożkiem niesamohamownym, zwłaszcza według DIN 69871.
Stożki niesamohamowne narzędzi (stożek 7:24) są łączone z wrzecionem maszyny za pomocą dodatkowych przyrządów mocujących. Różne powierzchnie ustalające zabieraków służą do utrzymywania i pozycjonowania narzędzia w przyrządach lub magazynie obrabiarki.
Najczęściej stosowanymi uchwytami jest według DIN 69871 kształt AD/B z rowkiem trapezowym i rowkiem ustawczym. Kształt AD/B jest kombinacją otworu przelotowego (AD) do centralnego doprowadzania cieczy chłodząco-smarującej lub centralnego doprowadzania cieczy chłodząco-smarującej bocznie, przez kołnierz (B).
Przy małych obciążeniach moment obrotowy jest przenoszony przez zamocowanie stożka siłą tarcia. Przy większych momentach i obciążeniach udarowych, główny udział w przenoszeniu momentu obrotowego mają kamienie zabierakowe. Są one asymetrycznie rozmieszczone na powierzchni czołowej wrzeciona, aby zagwarantować odpowiednie ustawienie narzędzia.
Chwyty narzędzi według DIN 69871 są wyposażone w sworznie dociągające i przy zastosowaniu wymiennika narzędzi mogą być bardzo szybko wymieniane automatycznie.