Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
- Czujnik zegarowy 3D uniwersalny 80.364.40.FHN ze zintegrowanym adapterem DIN 40.
- Precyzyjny przyrząd pomiarowy do frezarek oraz elekrodrążarek.
- Czujnik przeznaczony jest do wyznaczania punktu zerowego oraz pomiarów długości na frezarkach czy obrabiarkach. Nadaje się do obróbki elektroerozyjnej (izolowana końcówka pomiarowa), jak również do centrowania oraz wyznaczania środka otworów czy wałów.
- Szybkie i łatwe ustawienie punktu zerowego.
- Dokładność pomiaru 0,01 mm.
- Stopień ochrony IP67
- Czujnik jest mocowany w uchwycie narzędziowym i wkładany do wrzeciona frezarki. Zamocowanie czujnika we wrzecionie frezarki umożliwia osi wrzeciona na dokładne pozycjonowanie na krawędzi obrabianego elementu czy urządzenia.
- Możliwość dojazdu końcówką pomiarową czujnika w 3 osiach: X, Y, Z. Pozwala to na wskazanie odległości pomiędzy osią trzpienia, a krawędzią przedmiotu niezależnie od kierunku dojazdu.
- Końcówkę czujnika można wymienić bez konieczności sięgania po dodatkowe narzędzia, ponowna kalibracja nie jest wymagana.
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Chwyt | DIN 40 |
| A | 143,9 mm |
| ø D | 4 mm |
| B | 65 mm |
| Dokładność | 0,01 mm |
Czy wiesz, że ...?
Czujnik zegarowy powstał dzięki pracy XIX-wiecznego zegarmistrza z Nowej Anglii. John Logan z Waltham w stanie Massachusetts złożył 15 maja 1883 r. wniosek patentowy w USA na coś, co nazwał „ulepszeniem przyrządów pomiarowych”. Jego wygląd zewnętrzny nie różnił się od dzisiejszych czujników zegarowych, ale wskazówka (igła wskaźnika) była uruchamiana przez wewnętrzny mechanizm składający się z łańcuszka zegarkowego wokół bębna (trzpienia). Średnica trzpienia określała współczynnik wzmocnienia wskaźnika. Później Logan opracował zespół zębatki i zębnika, który jest obecnie używany w większości mechanicznych czujników zegarowych.
Pełny zakres zastosowań tego urządzenia nie został doceniony przez kolejne 13 lat, kiedy to jeden ze współpracowników Logana, Frank Randall, inny zegarmistrz z E. Howard Watch CO. w Bostonie, kupił prawa patentowe od Logana w 1896 r. Następnie utworzył spółkę z Francisem Stickneyem i rozpoczął produkcję czujników zegarowych dla przemysłu ogólneg
Czujnik zegarowy powstał dzięki pracy XIX-wiecznego zegarmistrza z Nowej Anglii. John Logan z Waltham w stanie Massachusetts złożył 15 maja 1883 r. wniosek patentowy w USA na coś, co nazwał „ulepszeniem przyrządów pomiarowych”. Jego wygląd zewnętrzny nie różnił się od dzisiejszych czujników zegarowych, ale wskazówka (igła wskaźnika) była uruchamiana przez wewnętrzny mechanizm składający się z łańcuszka zegarkowego wokół bębna (trzpienia). Średnica trzpienia określała współczynnik wzmocnienia wskaźnika. Później Logan opracował zespół zębatki i zębnika, który jest obecnie używany w większości mechanicznych czujników zegarowych.
Pełny zakres zastosowań tego urządzenia nie został doceniony przez kolejne 13 lat, kiedy to jeden ze współpracowników Logana, Frank Randall, inny zegarmistrz z E. Howard Watch CO. w Bostonie, kupił prawa patentowe od Logana w 1896 r. Następnie utworzył spółkę z Francisem Stickneyem i rozpoczął produkcję czujników zegarowych dla przemysłu ogólneg
