Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
- Wewnętrzna konstrukcja czujnika głównie ze stali nierdzewnej i miedzi, która pomaga zapobiegać korozji.
- Wstrząso-odporna konstrukcja wewnętrzna zapewnia doskonałą ochronę.
- Posiada znacznik tolerancji oraz śrubę blokującą wskaźnik.
- Trzpień o średnicy fi 8h6 pozwala na mocowanie czujnika zegarowego w statywach magnetycznych.
Dane techniczne:
Parametr | Wartość |
---|---|
Zakres | 0 - 10 mm |
Średnica chwytu | ø8h6 mm |
Dokładność | 0,01 mm |
A | 43 mm |
B | 17,5 mm |
C | 8,2 mm |
D | ø57 mm |
Podział skali | 0 - 50 - 0 |
Waga | 0,3 kg |
Czujnik zegarowy powstał dzięki pracy XIX-wiecznego zegarmistrza z Nowej Anglii. John Logan z Waltham w stanie Massachusetts złożył 15 maja 1883 r. wniosek patentowy w USA na coś, co nazwał „ulepszeniem przyrządów pomiarowych”. Jego wygląd zewnętrzny nie różnił się od dzisiejszych czujników zegarowych, ale wskazówka (igła wskaźnika) była uruchamiana przez wewnętrzny mechanizm składający się z łańcuszka zegarkowego wokół bębna (trzpienia). Średnica trzpienia określała współczynnik wzmocnienia wskaźnika. Później Logan opracował zespół zębatki i zębnika, który jest obecnie używany w większości mechanicznych czujników zegarowych.
Pełny zakres zastosowań tego urządzenia nie został doceniony przez kolejne 13 lat, kiedy to jeden ze współpracowników Logana, Frank Randall, inny zegarmistrz z E. Howard Watch CO. w Bostonie, kupił prawa patentowe od Logana w 1896 r. Następnie utworzył spółkę z Francisem Stickneyem i rozpoczął produkcję czujników zegarowych dla przemysłu ogólneg
Instrukcje obsługi