Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
- Gwintowniki ręczne do gwintu metrycznego zwykłego M3 (komplet 3 szt.).
- Narzędzie wykonane ze stali szybkotnącej z zawartością kobaltu HSS-E wg normy DIN 352 INOX.
- Mocowanie w pokrętce zapewnia pewny chwyt.
- Przed przystąpieniem do gwintowania należy nawiercić otwór.
- Do wydajnej obróbki należy użyć preparatów do gwintowania.
- Zastosowanie przedłużki ułatwia obróbkę trudno dostępnych otworów.
- Tolerancja: 6H
- Typ otworu: przelotowy, nieprzelotowy
-
Gwintowniki ręczne o wytrzymałości: Rm ≤ 850 [N/mm²] przeznaczone są do:
- stali magnetycznej miękkiej
- stali konstrukcyjnych, do nawęglania, automatowych
- stali węglowej
- stali stopowej ulepszonej
- stali nierdzewnej automatowej
- stali nierdzewnej austenicznej
- stali ferrytycznej, ferrytycznej i austenicznej, martenzytycznej
- żeliwa szarego
- żeliwa sferoidalnego
- żeliwa ciągliwego
- aluminium/ magnez niestopowe
- miedź niestopowa
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| d1 | M3 |
| Skok | 0,5 mm |
| L1 | 40 mm |
| L2 | 11 mm |
| d2 | 3,5 mm |
| a (kwadrat) | 2,7 mm |
| Z (liczba rowków wiórowych) | 3 |
| Średnica wiertła pod gwintownik | 2,5 mm |
| Kod produktu | 1320M3 |
Czy wiesz, że ...?
W historii technologii Joseph Whitworth jest prawdopodobnie najbardziej znany ze standaryzacji gwintów śrub i dokładnego wykonania. To właśnie on wynalazł gwint rurowy. Jest on uważany za ojca nowoczesnego standardu gwintu i dlatego jest jedną z głównych postaci w historii gwintu. Zebrał i porównał śruby z jak największej liczby warsztatów w całej Anglii, a w 1841 roku opracował swój pierwszy projekt standardu, który określał użycie stałego kąta (55 stopni) między bokami gwintu średnicę zewnętrzną i rdzeniową, skok i kąt pochylenia linii śrubowej, torując tym samym drogę dla wielu następców. Gwint Whitwortha pozostał standardem w inżynierii do 1948 roku.
W historii technologii Joseph Whitworth jest prawdopodobnie najbardziej znany ze standaryzacji gwintów śrub i dokładnego wykonania. To właśnie on wynalazł gwint rurowy. Jest on uważany za ojca nowoczesnego standardu gwintu i dlatego jest jedną z głównych postaci w historii gwintu. Zebrał i porównał śruby z jak największej liczby warsztatów w całej Anglii, a w 1841 roku opracował swój pierwszy projekt standardu, który określał użycie stałego kąta (55 stopni) między bokami gwintu średnicę zewnętrzną i rdzeniową, skok i kąt pochylenia linii śrubowej, torując tym samym drogę dla wielu następców. Gwint Whitwortha pozostał standardem w inżynierii do 1948 roku.
