Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
- Imadło wyposażone w obrotnicę z podziałką 360° co 1°.
- Korpus wraz ze szczęką ruchomą wykonany z wysokojakościowego żeliwa.
- Śruba pociągowa zabezpieczona od góry przed zanieczyszczeniami i wiórami.
- Możliwy demontaż podstawy obrotowej.
- Rowek wzdłużny pod kamienie wykonany w obrotnicy oraz korpusie imadła.
- Do zamocowania imadła na stole obróbczym można użyć uniwersalnego zestawu elementów mocujących.
- Stosowane podczas prostych prac na szlifierkach, frezarkach, wiertarkach.
- Przy wymianie wkładek szczękowych należy wykonać obróbkę mechaniczną ich powierzchni roboczych połączonych z imadłem w celu uzyskania podanych w dokumentacji technicznej parametrów dokładności.
- W celu zamocowania przedmiotu obrabianego powyżej korpusu imadła zastosuj podkładki równoległe zbliżone długością do szerokości wkładek szczękowych.
- Precyzyjnego ustalenia pozycji imadła na stole z rowkami T-eowymi dokonuje się przy pomocy szlifowanych wpustów.
Prezentacja imadła 360 stopni
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| S | 100 mm |
| amax | 80 mm |
| h | 35 mm |
| H1 | 82 mm |
| H | 107 mm |
| A | 131 mm |
| Lmin | 265 mm |
| L1 | 243 mm |
| D (szerokość rowka pod kamienie) | 14 mm |
| Szerokość kamieni ustalających | 14 mm |
| Waga | 9,5 kg |
W zestawie:
- imadło - 1 szt.
- korba - 1 szt.
- kamienie ustalające czernione ze śrubami - 2 szt.
- śruba mocująca z podkładką i nakrętką - 4 szt.
Nie wiesz jakie imadło wybrać? Sprawdź nasz przewodnik po imadłach.
Czy wiesz, że ...?
Pierwsze żeliwne imadło zostało stworzone w Anglii w 1830 roku. Łatwo było uformować płynne żelazo w dowolnej formie. Podczas odlewania w korpusie często pojawiały się puste przestrzenie lub kieszenie powietrzne. W rezultacie konstrukcja była krucha i porowata i wskutek tego imadła często pękały pod wpływem naprężeń.
Pierwsze żeliwne imadło zostało stworzone w Anglii w 1830 roku. Łatwo było uformować płynne żelazo w dowolnej formie. Podczas odlewania w korpusie często pojawiały się puste przestrzenie lub kieszenie powietrzne. W rezultacie konstrukcja była krucha i porowata i wskutek tego imadła często pękały pod wpływem naprężeń.
