Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
- Imadło wykonane z materiałów wysokojakościowych: podstawa - żeliwo o wysokiej jakości, twardość ok. 40 HRC, wkładki szczękowe stalowe o twardości ok. 48 - 52 HRC.
- Konstrukcja szczęki ruchomej zapewnia dodatkowe przyciśnięcie półwyrobu do łoża imadła.
- Do zamocowania imadła na stole obróbczym można użyć uniwersalnego zestawu elementów mocujących.
- Imadło może pracować w pozycji bocznej dzięki węższym wkładkom szczękowym od korpusu imadła.
- Wkładki szczękowe przestawne, mogą być ustawiane po obu stronach szczęk.
- Stosowane są podczas prac na szlifierkach, frezarkach, roztaczarkach, obrabiarkach ze sterowaniem numerycznym, centrach obrabiających.
- W celu zamocowania przedmiotu obrabianego powyżej korpusu imadła zastosuj podkładki równoległe zbliżone długością do szerokości wkładek szczękowych.
- Precyzyjnego ustalenia pozycji imadła na stole z rowkami T-eowymi dokonuje się przy pomocy szlifowanych wpustów.
- Do zestawu dołączona jest para kamieni ustalających w rozmiarze 14/14 mm.
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| S | 100 mm |
| H | 89 mm |
| H1 | 60 mm |
| h | 32 mm |
| L | 265 mm |
| L1 | 303,5 mm |
| a | 100 mm |
| D1 | 14 mm |
| D2 | 14 mm |
| Waga | 11 kg |
Sposób dociskania szczęki ruchomej:
Możliwe sposoby montażu wkładek szczękowych:
| Model | A1 [mm] | A2 [mm] | A3 [mm] | A4 [mm] |
|---|---|---|---|---|
| FPQ 100/100 | 100 | 150 | 215 | 265 |
Przykładowy sposób wykorzystania kilku imadeł razem:
Czy wiesz, że ...?
Pierwsze żeliwne imadło zostało stworzone w Anglii w 1830 roku. Łatwo było uformować płynne żelazo w dowolnej formie. Podczas odlewania w korpusie często pojawiały się puste przestrzenie lub kieszenie powietrzne. W rezultacie konstrukcja była krucha i porowata i wskutek tego imadła często pękały pod wpływem naprężeń.
Pierwsze żeliwne imadło zostało stworzone w Anglii w 1830 roku. Łatwo było uformować płynne żelazo w dowolnej formie. Podczas odlewania w korpusie często pojawiały się puste przestrzenie lub kieszenie powietrzne. W rezultacie konstrukcja była krucha i porowata i wskutek tego imadła często pękały pod wpływem naprężeń.
