Opis produktu
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|
|---|---|---|
| ØD | 400 mm | |
| Ød | 30 mm | |
| ØB | 2,8 mm | |
| ØS | 4 mm | |
| Z | 36 |
Właściwości i zastosowanie:
- Cięcie drewna miękkiego i twardego wzdłuż słoi drewna
- Cięcie wstępne głównie na przecinarkach stołowych
- Piły z uzębieniem GS zalecane są szczególnie do cięcia drewna suchego i/lub twardego
- Piły o średnicy powyżej 600 mm stosowane są w przecinarkach jedno lub dwutarczowych
- Jakość powierzchni ciętych - średnia
- Zastosowanie wysokiej jakości materiałów oraz nowoczesnej technologii to pewność wysokiej i powtarzalnej jakości narzędzi przemysłowych
- Hartowany i naprężany dysk jest gwarancją wysokiej sztywności tarczy podczas procesów skrawania
- Dobrana geometria płytki pozwala uzyskać optymalną jakość obróbki materiału przy cięciu wzdłużnym
- W konstrukcji dysku zaprojektowano szczeliny kompensujące wpływ temperatury pracy na zmianę stanu naprężenia dysku
Czy wiesz, że ...?
Samuel Miller uzyskał brytyjski patent w 1777 roku za wynalezienie pierwszej piły tarczowej, choć niektórzy twierdzą, że piła ta była już w użyciu wcześniej. Istnieje wiele sprzecznych relacji dotyczących wczesnej historii piły tarczowej, z niektórymi dowodami wskazującymi na to, że została wynaleziona przez Gervinusa z Niemiec w 1780 roku lub przez Holendrów sto lat wcześniej. Twierdzi się również, że w roku 1810 w Massachusetts, amerykanka Tabitha Babbitt należąca do wspólnoty szejkersów wynalazła piłę tarczową. Obserwując pracę dwóch mężczyzn zmagających się z żmudnym cięciem kłody, Babbitt uświadomiła sobie, że istnieje sposobność na zwiększenie efektywności cięcia drewna. Stworzyła karbowany blaszany dysk, który napędzała za pomocą pedału kołowrotka. Jej prosty wynalazek stał się podstawą do stworzenia większego urządzenia do obróbki drewna. Piła tarczowa szybko stała się preferowanym narzędziem w tartakach. Projekt Babbitt był większy i bardziej użyteczny na większą skalę niż projekty Millera i Taylora. Ze względów religijnych, Babbitt nie złożyła patentu na swój wynalazek. Chociaż członkowie tej religii byli powszechnie podziwiani za swoją pomysłowość i ciężką pracę, wierzyli w swobodne dzielenie się pomysłami i pozostawiali swoje wynalazki bez patentów. Na szczęście historia jednak o niej pamiętała.
Samuel Miller uzyskał brytyjski patent w 1777 roku za wynalezienie pierwszej piły tarczowej, choć niektórzy twierdzą, że piła ta była już w użyciu wcześniej. Istnieje wiele sprzecznych relacji dotyczących wczesnej historii piły tarczowej, z niektórymi dowodami wskazującymi na to, że została wynaleziona przez Gervinusa z Niemiec w 1780 roku lub przez Holendrów sto lat wcześniej. Twierdzi się również, że w roku 1810 w Massachusetts, amerykanka Tabitha Babbitt należąca do wspólnoty szejkersów wynalazła piłę tarczową. Obserwując pracę dwóch mężczyzn zmagających się z żmudnym cięciem kłody, Babbitt uświadomiła sobie, że istnieje sposobność na zwiększenie efektywności cięcia drewna. Stworzyła karbowany blaszany dysk, który napędzała za pomocą pedału kołowrotka. Jej prosty wynalazek stał się podstawą do stworzenia większego urządzenia do obróbki drewna. Piła tarczowa szybko stała się preferowanym narzędziem w tartakach. Projekt Babbitt był większy i bardziej użyteczny na większą skalę niż projekty Millera i Taylora. Ze względów religijnych, Babbitt nie złożyła patentu na swój wynalazek. Chociaż członkowie tej religii byli powszechnie podziwiani za swoją pomysłowość i ciężką pracę, wierzyli w swobodne dzielenie się pomysłami i pozostawiali swoje wynalazki bez patentów. Na szczęście historia jednak o niej pamiętała.
