Opis produktu
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|
|---|---|---|
| ØD | 710 mm | |
| Ød | 40 mm | |
| ØS | 4,50 mm | |
| Z | 8x5z |
Właściwości i zastosowanie:
- Piły o uzębieniu grupowym (typu HANIBAL) do cięcie drewna miękkiego wzdłuż włókien słoi
- Stosowane na trakach dwupiłowych
- Piły tej serii często pracują w układzie wielopił
- Wykonane z wysokogatunkowej stali narzędziowej ulepszonej termicznie
- Proces wycinania dysku realizowany z wykorzystaniem technologii laserowej, która wpływa na wysoką dokładność wykonania piły
- Ze względu na ciężkie i często zmienne warunki pracy, narzędzia wykonywane są również w wersji ze szczelinami kompensacyjnymi i specjalnymi nacięciami
- Rowki kompensacyjne zwiększają sztywność dysku, odprowadzając wyższą temperaturę akumulowaną przez piłę w procesie skrawania
- Równomierność i symetria rozwarcia ostrzy - standardowo produkowane w wersji ostrzonej i rozwieranej
Czy wiesz, że ...?
Samuel Miller uzyskał brytyjski patent w 1777 roku za wynalezienie pierwszej piły tarczowej, choć niektórzy twierdzą, że piła ta była już w użyciu wcześniej. Istnieje wiele sprzecznych relacji dotyczących wczesnej historii piły tarczowej, z niektórymi dowodami wskazującymi na to, że została wynaleziona przez Gervinusa z Niemiec w 1780 roku lub przez Holendrów sto lat wcześniej. Twierdzi się również, że w roku 1810 w Massachusetts, amerykanka Tabitha Babbitt należąca do wspólnoty szejkersów wynalazła piłę tarczową. Obserwując pracę dwóch mężczyzn zmagających się z żmudnym cięciem kłody, Babbitt uświadomiła sobie, że istnieje sposobność na zwiększenie efektywności cięcia drewna. Stworzyła karbowany blaszany dysk, który napędzała za pomocą pedału kołowrotka. Jej prosty wynalazek stał się podstawą do stworzenia większego urządzenia do obróbki drewna. Piła tarczowa szybko stała się preferowanym narzędziem w tartakach. Projekt Babbitt był większy i bardziej użyteczny na większą skalę niż projekty Millera i Taylora. Ze względów religijnych, Babbitt nie złożyła patentu na swój wynalazek. Chociaż członkowie tej religii byli powszechnie podziwiani za swoją pomysłowość i ciężką pracę, wierzyli w swobodne dzielenie się pomysłami i pozostawiali swoje wynalazki bez patentów. Na szczęście historia jednak o niej pamiętała.
Samuel Miller uzyskał brytyjski patent w 1777 roku za wynalezienie pierwszej piły tarczowej, choć niektórzy twierdzą, że piła ta była już w użyciu wcześniej. Istnieje wiele sprzecznych relacji dotyczących wczesnej historii piły tarczowej, z niektórymi dowodami wskazującymi na to, że została wynaleziona przez Gervinusa z Niemiec w 1780 roku lub przez Holendrów sto lat wcześniej. Twierdzi się również, że w roku 1810 w Massachusetts, amerykanka Tabitha Babbitt należąca do wspólnoty szejkersów wynalazła piłę tarczową. Obserwując pracę dwóch mężczyzn zmagających się z żmudnym cięciem kłody, Babbitt uświadomiła sobie, że istnieje sposobność na zwiększenie efektywności cięcia drewna. Stworzyła karbowany blaszany dysk, który napędzała za pomocą pedału kołowrotka. Jej prosty wynalazek stał się podstawą do stworzenia większego urządzenia do obróbki drewna. Piła tarczowa szybko stała się preferowanym narzędziem w tartakach. Projekt Babbitt był większy i bardziej użyteczny na większą skalę niż projekty Millera i Taylora. Ze względów religijnych, Babbitt nie złożyła patentu na swój wynalazek. Chociaż członkowie tej religii byli powszechnie podziwiani za swoją pomysłowość i ciężką pracę, wierzyli w swobodne dzielenie się pomysłami i pozostawiali swoje wynalazki bez patentów. Na szczęście historia jednak o niej pamiętała.
